- qüsun
- ə. «qüsn» c. budaqlar
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
qüsun
Look at other dictionaries:
halqalanmaq — məch. 1. Quşun ayağına və ya balığın quyruğuna halqa keçirilmək. Halqalanmış (f. sif.) quş başqa bir yerdə öldürüldükdə quşun ayağında olan halqa göstərilən ünvan üzrə lazımi yerinə göndərilir, . . quşun vurulduğu yer və tarix xəbər verilir.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dallama — I (Şuşa) quşun ən gec uçan balası. – Sənin bu qızıl quşun dallamadı II (Salyan) çılpaq, lüt. – Hər ikisin dallama öydən çıxartdım … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qaf — 1. <ər.> Ərəb əlifbasında () şəklində yazılan hərfin adı. 2. is. <ər.> klas. Əfsanələrdə: ənqa (Simurq) adlı mövhumi quşun yaşadığı Qafqaz sıra dağlarından birinin – Elbrusun (Əlbürzün) qədim adı. Hər quşun olmaz səadətli hümatək… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
Mongolische Sprachen — Die mongolischen Sprachen bilden eine in Asien vor allem in der Mongolei, in China und Russland, vereinzelt auch in Afghanistan verbreitete Sprachfamilie von etwa 15 relativ nah verwandten Sprachen mit rund 7,5 Mio. Sprechern. Sie unterscheiden… … Deutsch Wikipedia
alacalammağ — (Xaçmaz) dirçəlmək, canlanmaq. – Quşun balaları dən yə:nnən sura alacalandı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
boz — I (Gəncə, İmişli, Yevlax) dişi qırqovul. – Quşun xoruzu bəzəkli olar, bozı yox (İmişli); – Bü:n bir boz vurdum (Yevlax); – Qızılquşnan üş boz aldırdım (Gəncə) II (Bərdə, Qarakilsə, Şuşa) dəri xəstəliyi adı. – Uşağın başında boz var, onu həkimə… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qıpımmağ — (İmişli) bax qıpılmax. – Gədə qıpındı, tüşdü quşun üssünə … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
murğuzannıx — (Bərdə, Cəbrayıl, Gədəbəy, Tovuz) 1. sakitlik, dinclik (Gədəbəy, Cəbrayıl, Tovuz). – Görüηnən nə murğuzannıxdı, bir quşun da xətrinə də:n yoxdu indi (Gədəbəy) 2. hərcmərclik (Bərdə). – Niqalay vaxdı murğuzannıx idi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
papıllax — (Mingəçevir) quşun çinədanı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
peyikmək — (Qazax) uzaqlaşmaq, tərk etmək. – Quşun yuvasını uçurtdum deyə peyikdi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
